Rozdział 2

Violetta
Obudziłam się dzisiaj dość wcześnie, bo za chwilę jadę kupować sukienkę na moje przyjęcie urodzinowe.
Znając życie nie spodoba mi się żadna! ale Jade na pewno mi coś doradzi, w końcu ona strasznie interesuje się modą. Jest już 11.16, a ona jeszcze nie przyszła do mojego pokoju, umówiłyśmy się na 11.00 zejdę na dół i zobaczę co się dzieje. Schodząc na dół na tknełam się na tatę.
-Tato widziałeś Jade?
-Tak jest na dole, w kuchni, je śniadanie.
-Ok dzięki.-powiedziałam szybko, pocałowałam tatę i pobiegłam do kuchni.
Na krześle siedziała Jade, która miała na sobie piżamę i spokojnie piła kawę.
-Jade? Co tu jeszcze robisz? Byłyśmy umówione na 11.-mówiłam to dość spokojnie.
-Ale dopiero jest...-przerwała patrząc na zegarek-...11.19!-urwała się z krzesła.-Jeny przepraszam cię kochanie, myślałam że dopiero jest 10! Przepraszam cię, już idę się ubierać.
Czekałam na dole w kuchni pijąc herbatę, minęło 20 minut, kiedy w końcu przyszła Jade.
-Ok gotowa chodźmy już szybko.-wzięła mnie pod rękę szybko wyszłyśmy przez tylne drzwi.
Chodziłyśmy tak po sklepach jakąś godzinkę, weszłyśmy do Channel i tam kupiłam moją sukienkę na przyjęcie, według mnie była nieziemska, według Jade tak samo;

Wróciłyśmy do domu o 16, więc musiałam się już przygotowywać. O 17.30 przychodzą goście więc zawołałam Jade i Angie, żeby mi pomogły. Kiedy robiły mi fryzurę, Angie chciała mi powiedzieć coś ważnego, ale wtedy do pokoju weszła Olgita, która jej przerwała.

-Moja malutka Violetta tak szybko dorasta! Jaka Ty jesteś śliczna, cała Marija!- kiedy to mówiła zaczeła płakać, mi też się zrobiło smutno.

-Olgo jak ciasto?- wtrąciła Angie, zrobiła to dlatego, że widziała, że zrobiło mi się smutno, tak samo Oldze

-O Jezu Chryste! Ciasto zostało w piekarniku!- Olga krzyczała tak głośno, że prawie ogłuchłam i wybiegła z pokoju, do kuchni.

-Hahahaha!- śmialyśmy się wszystkie

-Angie to o czym chciałaś porozmawiać?- spytałam zaciekawiona.

-Violetto tylko nie przyjmij tego źle, bo mój przyjaciel Pablo zaproponował mi pracę....

-Co jak to? Ale ty pracujesz tutaj, jako moja guwernantka.-zaczęłam panikować, bo nie chciałam jej stracić, chciałam aby było tak jak zawsze.

-Violetto, ale ja nie powiedziałam, że rezygnuję z bycia twoją guwernantką. Pablo zaproponował mi abym wróciła do pracy w Studio21, to szkoła muzyczna niedaleko stąd, śpiewanie to jedna z moich pasji, a w studio pracowałam już kiedyś. nie będzie mnie tylko parę godzin w domu. Omówiłam to juz z twoim tatą i Jade i oni się zgadzają, tylko wtedy gdy Ty się zgodzisz.-mówiła to bardzo poważnie, zrobiło mi się smutno, ale nie mogę zabronić jej tego.

-Dobrze, zgadzam się,ale pod jednym warunkiem.

-Dobrze, jakim?

-Będę do ciebie czasem przychodzić.

-Hahaha, dobrze, zgadzam się.

Dokończyły mi fryzurę i usłyszałam dzwonek do drzwi.

-O! pewnie goście już przyszli, pójdę otworzyć, a Ty się przebieraj.- poleciała w podskokach do drzwi Jade, co śmiesznie wyglądało.

Byłam juz gotowa, co chwilę słyszałam dzwonek do drzwi. W końcu przyszedł po mnie Ramallo, to księgowy i przyjaciel taty, którego traktuję jak drugiego ojca.

-Violetto jak pięknie wyglądasz, zejdźmy już na dół, wszyscy już czekają.-wtedy ogarnął mnie strach.

-Ramalo ja się boję, nie zejdę na dół, najlepiej odeślijcie wszystkich do domu. Nie wiem możecie powiedzieć, że dostałam wysypki, albo gorączki, albo najlepiej to i to.-zaczełam strasznie panikować.

-Violetto uspokój się. Będzie dobrze. chodźmy juz na dół.- Ramalo chwycił moją rękę. i poszliśmy.

Pierwszy ze schodów zszedł Ramalo. Po 2 minutach kiedy się już trochę uspokoiłam zeszłam powolnym krokiem, bo w tych szpilkach nie da się inaczej! Rozglądałam się po gościach, przeważnie nie znałam nikogo, zauważyłam mojego tatę, Jade i Angie, Pod ścianą stał jakiś szatyn obrócony plecami, skądś go znałam, nagle się obrócił i zobaczyłam, że to LEON!

Leon

Ej chwila, przecież to Violetta! Jezu jaka ona piękna, nie wiedziałem, że to jej urodziny. Jak ślicznie wygląda w tej sukience, wczoraj dużo o niej myślałem i nie mogłem zasnąć. wiem, że znamy się dopiero jeden dzień, ale czuję jakby to była wieczność. 

-Leon jak się pewnie domyśliłeś to jest Violetta.-powiedział mi na ucho ojciec.-Chodź złożymy jej życzenia i się poznacie.

-Tato pamiętasz jak Ci mówiłem, że poznałem wczoraj dziewczynę?

-Tak, nie mam jeszcze sklerozy!-wytrzeszczał oczy jak kot!

-Hahaha, tak, pewnie. Do rzeczy! To była Violetta.-powiedziałem i ruszyłem w jej stronę.

Tata zawołał jeszcze mamę, która plotkowała z Olgą i wszyscy poszliśmy do Violetty złożyć jej życzenia.

-Dzień dobry Violetto, chcieliśmy Ci złożyć życzenia......-mama składała jej życzenia razem z tatą, a ja byłem za plecami ojca i nie zwracałem na nic uwagi, tylko na Violettę. W końcu skończyli składać jej życzenia.

-Cześć Violetto.

-Cześć Leon.

-To wy się znacie?-spytał zdziwiony ojciec Violetty.

-Pamiętasz? Wczoraj Ci mówiłam, że wczorajszy dzień spędziłam z Leonem.- Vilu musiała się tłumaczyć tak jak ja przed naszymi starymi.

-Dobrze, rzeczywiscie.

-No to ja przejdę do rzeczy. Dużo zdrowia, szczęścia, miłości, chłopaka....tak fajnego jak ja....-kiedy to powiedziałem pan German odchrząknął na znak żebym nie przesadzał .-przepraszam-to słowo skierowałem do niego- spełnienia wszystkich marzeń i wielu wspaniałych przyjaciół. No i jeśli pozwolisz to mam dla ciebie prezent...Wtedy wziąłem gitarę i zacząłem grać Voy por ti. Kiedy skończyłem grać podszedłem do Violetty i pocałowałem ją w policzek.

-Jeszcze raz wszystkiego najlepszego.-powiedziałem i odłożyłem gitarę.

Jeszcze mnóstwo ludzi składało jej życzenia i dawali prezenty. Jak się to skończyło wszyscy zaśpiewali Sto lat i zjedliśmy torta, pan German wziął Violettę i zaczął tańczyć.

Violetta

Jeny, ale się denerwuję. Wszyscy się na mnie patrzą, zaczęliśmy tańczyć troszkę szybciej niż przedtem i się rozluźniłam. Piosenka się skończyła i zaczęli grać następną, większość osób zaczęła tańczyć.

-Ja pójdę do Jade, a ty odpocznij albo z kimś zatańcz.- powiedział mi na ucho tata, dał buziaka i poszedł.

Zobaczyłam, że w moją stronę idzie Leon.

-Czy uczyni mi pani ten zaszczyt i zatańczy ze mną?- kiedy to mówił ukłonił się w pas i wyciągnął rękę żebym go chwyciła. Zaśmiałam się cicho.

-Nie....-powiedziałam to bo byłam ciekawa co zrobi. Leon momentalnie zrobił się czerwony i podniósł głowę.- Nie no żartowałam, pewnie, ze uczynię Ci ten zaszczyt.

-Hahahaha ale śmieszne!- powiedział do mnie sarkastycznie i wyciągnął mnie na parkiet. Tańczyliśmy razem prawie cały czas, śmialiśmy się przy tym strasznie głośno i było okropnie zabawnie.

Nie wiem jak to tak szybko przeleciało, ale była już 22 i większość gości już poszła, oczywiście z każdym się pożegnałam.

-Leon, czas się zbierać.- zawołała mama Leona, gdy akurat siedzieliśmy na kanapie z moim młodszym kuzynowstwem, prawie sami chłopcy.

-Już? wcześnie jest.-powiedział załamany Leon kiedy jego mama stanęła przed nami, kiedy to powiedział jego mama zrobiła wielkie oczy.

-Leon! Jest już 23.17!- powiedziała patrząc na zegarek.

-JUŻ?!- powiedzieliśmy równocześnie, przecież przed chwilą była 22.

-Tak, już...dobrze chodźmy.-podała mu kurtkę. Jego rodzice pożegnali się ze wszystkimi, na końcu ze mną, tą samą czynność wykonał Leon, tylko, ze ona na końcu mnie pocałował w policzek, potem zrobiła to jego mama i tata. Bardzo ich polubiłam, co prawda znałam ich już trochę wcześniej, ale tylko tak troszeczkę. Przy drzwiach Leon się jeszcze zdążył zapytać.

-Jesteś jutro wolna? Mieliśmy się spotkać, co prawda zrobiliśmy to dzisiaj, ale jeśli nie masz nic przeciwko?

-Nie, okey, no to o której?

-Masz czas po południu? bo mam zajęcia w studio, kończę dopiero o 13.

-Spoko, jeśli nie masz nic przeciwko to wpadnę po ciebie bo i tak idę odwiedzić Angie, więc...

-Spoko, nie mogę się doczekać, papapa, dobranoc państwu, dobranoc Violetta.-i jeszcze raz pocałował mnie w policzek.

-Dobranoc Leon.-powiedzieli wszyscy chórem.

Kiedy wszyscy już pojechali tata powiedział, że chcę ze mną jutro porozmawiać. położyłam się spać i zasnęłam dość szybko.

W następnym rozdziale;

Rozmowa Germana i Violetty

Poznanie nowych przyjaciół ze studia

Śpiew Violetty i Leona

Propozycja Pabla

Proszę Was jeśli czytacie to komentujcie, co chcę wiedzieć czy komuś się podoba czy nie :)

Dobranoc, kolorowych ;*