Rozdział 49 - Sprytny jest.

-A pójdziemy z Leonem? Tak jak kiedyś. Tęsknie za nim, dawno go nie widziałem - chłopczyk podniósł wzrok na dziewczynę i spojrzał jej głęboko w oczy. Gosposia wyszła cicho z kuchni i podążyła w stronę gabinetu Germana.
- Słońce, Leon ma dużo pracy i nie ma zbyt dużo czasu - dziewczyna się starała mówić przekonująco, ale szybko odwróciła głowę, zrobiła głęboki wdech i spojrzała znowu na chłopczyka.
Udało się.
Nie rozpłakała się.
- To może wziąć wolne - rozdarował się.
- Leon pracuje za granicą, pewnie za niedługo wyleci z powrotem - zaczęła się bawić pustym kubkiem.
- Czemu nie przyleciał z Tobą? - spytał bardziej smutny i dalej rysował.
- A co ty taki ciekawy? - dziewczyna zaczęła go gilgotać i obydwoje zaczęli się śmiać.
German po tym co mu powiedziała Olga, chciał zainterweniować i kiedy się zbliżał do kuchni i usłyszał śmiech swoich dzieci, stanął i się uśmiechnął. W Argentynie chcieli jej pomóc i nie pytać o Leona. Przynajmniej to mogli zrobić. Facundo nic nie wie, o tym, że Leon z Violettą się rozstali, nie chcieli mu mówić. Mały się z nim zżył, nawet jeśli nie spędzali tak dużo czasu razem, a dla dziewczyny to wciąż była świeża sprawa, której nikt nie chciał znowu rozdrapywać. Teraz kiedy jest w stanie błogosławionym, nie chcieli jej dręczyć tym tematem. Samotna matka, do tego w bardzo młodym wieku - chyba nikt nie miałby serca jej jeszcze bardziej dobijać. Nawet jesli dziewczyna ma wsparcie rodziny i przyjaciół, to to i tak nie to samo co małżonek, narzeczony, czy chłopak - w tym przypadku Leon.
- Gdzie on pracuje? - spytał kiedy się uspokoili.
- Kręci film w Meksyku, ale teraz tak jak ja i Will, przyleciał na ślub Diego i Leny. Pamiętasz ich?
- Diego....tak. To ten chłopak co mnie nosił na baranie w parku, a ja mu ściągałem czapkę? - spytał roześmiany maluch. German po cichu się wycofał, pokiwał głową Oldze, że wszystko w porządku i wrócił do pracy.
- Nie, to był Maxi. Diego to ten chłopak, który podszedł do dziewczyny w parku i chciał jej numer, a ona go uderzyła w twarz
- Wiem już który, ale tej dziewczyny nie pamiętam. - powiedział po chwili zamyślony - To Leon tu jest? - ożywił się.
- Tak jest - powiedziała zrezygnowana - Pójdę się ubrać, dobrze? - spytała.
- A potem pójdziemy na plac zabaw? - spytał szczęśliwy maluch.
- Dobrze, pójdziemy - zaśmiała się i wyszła. Dziewczyna zostawiła telefon. Facu wrócił do rysowania, a kiedy zabrzęczała komórka Violetty, chłopczyk wdrapał się na blat wysokiego stołu, usiadł na nim i wziął telefon do ręki. Fran ;** wysłała Ci wiadomość Chłopak nie wiedział co to znaczy, bo nie umiał czytać, ale dużo razy widział imię Leona w pamiętniku dziewczyny i potrafi je rozpoznać. Nacisnął ikonkę kontakty  i przesuwał palcem w dól, kiedy zszedł na sam dół wrócił na górę i znowu, a wtedy to zobaczył.
LEON
Nacisnął zieloną słuchawkę i przyłożył niezdarnie telefon do ucha. Sprawdził czy nikogo nie ma w pomieszczeniu i czekał aż się coś stanie. Nie wiedział za bardzo jak się obsługuje ten sprzęt, ale dużo razy widział jak German czy Jade do kogoś dzwonią kiedy im się przyglądał i zapamiętał te czynność.
L; Tak słucham?
V/F;Halo?
L; Kto mówi?
F; Facundo Castillo - powiedział oficjalnie malec.
L; Facu? A skąd ty masz mój numer? - zdziwił się chłopak.
F; Leon, a ty mnie lubisz? - spytał zestresowany chłopczyk.
L; Oczywiście, że Cię lubię. Głupie pytanie ! Ja Cię uwielbiam - zaczął się śmiać, a malec się rozpromienił.
F; Jesteś w Buenos Aires?
L; Tak, jestem. Wylatuję za dwa dni.
F; A pójdziesz ze mną i Violą na plac zabaw?
L; A Viola wie, że do mnie dzwonisz?
F; Eeee....wie. Dała mi swój telefon i poszła się przebrać - malec się nerwowo rozglądał, czy ktoś go nie widzi, ani nie słyszy.
L; W takim razie dobrze. Kiedy po Was wpaść?
F; Za....kiedy będzie 11:20 czekaj obok budki z lodami w parku, a my przyjdziemy - odezwał się myśląc czy dobrze powiedział. Mając trzy lata nie umiał się posługiwać dobrze zegarkiem, ale w komórkach już bardziej. Technologia idzie do przodu, dzieci razem z nią, a nawet szybciej.
L; Dobrze, w takim razie będę czekał - powiedział oficjalnie.
F; Pa ! - krzyknął.
L; Do zobaczenia - zaśmiał się i rozłączył.
Chłopczyk zeskoczył z blatu i usiadł z powrotem na krześle, zaczął znowu rysować.
Dwadzieścia parę minut później Violetta była z powrotem. Miała na sobie szare spodnie, luźną, białą bluzkę i czarną rozpinaną bluzę z kapturem.
- Ładnie wyglądasz - powiedział chłopczyk, kiedy ją zobaczył i zeskoczył z krzesła.
- Dziękuję - zaśmiała się.
- Teraz ja się idę przebrać - powiedział i pobiegł.
- Teraz? Myślałam, że już jesteś gotowy ! -krzyknęła za nim i usiadła na jego miejscu. Spojrzała na rysunki malca. Kreski, kółka, trójkąty i inne "figury" geometryczne. Typowe dla dzieci. Choć i tak są piękne.

Chłopczyk wybrał czarne spodnie dresowe, niebieską koszulkę bez rękawów i letnią kurteczkę, do tego niebiesko-czarne adidasy na rzepę.
Zbiegł po schodach na dół, minął tatę, Olgę i biegł dalej, aż do kuchni. Wbiegł i spojrzał na dziewczynę przy blacie, która się uśmiechnęła,
- Ładnie wyglądasz - uśmiechnęła się.
-Dziękuję, chodźmy już. Która godzina? - spytał.
- 11.05
- Pokaż - dziewczyna wypełniła jego polecenie zdziwiona. Chłopczyk pokiwał głową i wyszyli z pomieszczenia.
- Tato idziemy z Facu na plac zabaw - powiadomiła ojca dziewczyna.
- Dobrze, a Will? - spytał.
- Dalej śpi - zaśmiała się dziewczyna - Dajcie mu pospać, będzie miał lekkiego kaca - śmiała się dalej i wyszli. Chłopczyk chwycił dziewczynę za rękę i ruszyli w stronę parku.

Kiedy było widać budkę z lodami Facundo zaczął się rozglądać za Leonem.
- Coś się stało ? -spytała dziewczyna.
- Nie - odezwał się chłopczyk.
Pan z lodami, kobieta z dzieckiem w wózku na ławce,  starszy mężczyzna, chłopak w czarnej bluzie, dziewczyna z chłopakiem. Ale alni śladu Leona. Chłopczyk się rozglądał dalej i kiedy byli bliżej rozpoznał Leona. Chłopak w czarnej bluzie siedzący na ławce, to on. Malec się uśmiechnął, Leon ich zauważył i się uśmiechnął. Wstał z ławki i zaczął iść powoli w ich stronę. Chłopiec spojrzał na dziewczynę, wydawało się, że go nie widzi. Facundo spojrzał na Leona i mu pomachał, a wtedy dziewczyna spojrzała na chłopaka.
- Cześć - odezwał się pierwszy Leon.
- Leon ! - chłopiec puścił rękę dziewczyny i rzucił się w objęcia Leona, który uklęknął i mocno przytulił chłopczyka. Podniósł go do góry i zakręcił w koło, a po chwili odstawił na ziemie.
- Co ty tu robisz? - spytała po chwili lekko roześmiana Violetta.
- Jak to co? - zdziwił się chłopak. Facu zrobił po cichu parę kroków w tył i schował się za budką Pana, który sprzedawał lody - Przecież Facu mi powiedział, że mam tu czekać na Was.
- Jak to na nas? - zdziwiła się.
- No przecież Facu do mnie zadzwonił z Twojego telefonu i powiedział, że poszłaś się przebrać i , że mam czekać na Was tutaj o 11.20 - wyjaśnił.
- Okey, już wszystko rozumiem. Facundo jak mogłeś zabra....-dziewczyna przerwała, kiedy się zorientowała, że chłopczyka nigdzie nie ma - Gdzie on jest? - para zaczęła się rozglądać w okół, ale nigdzie go nie widzieli. Chłopczyk zaczął się śmiać, a wtedy Leon podbiegł do budki z lodami i spojrzał z góry na klęczącego malca.
- Fajnie się bawisz? - spytał, a chłopiec pokazał rząd swoich nierównych ząbków - Czyli chyba dobrze...Chodź - śmiał się i chwycił malca za rękę, a wtedy podeszli do Violetty - Teraz ładnie przeproś siostrę.
- Ale za co? - oburzył się.
- Wziąłeś jej telefon i bez pytania nas umówiłeś, a do tego kłamałeś - wyjaśnił poważnie chłopak, chodź tak na prawdę bawiła go ta sytuacja.
- Przepraszam - powiedział cicho.
- Dobrze, wybaczam, ale więcej razy tak nie rób.
- Okey - powiedział - Idziemy już na ten plac zabaw? - spytał.
- Znaczy to....może ja pójdę, a Wam życzę udanej zabawy - chłopak się wycofał - Cześć - odwrócił i zaczął iść w przeciwną stronę.
- Nie - odezwał się cicho malec.
- Leon ! - krzyknęła za nim dziewczyna, odwrócił się - Zostań. To znaczy, jeśli chcesz - poprawiła się.
- Na pewno? - spytał dla upewnienia - Chcesz?
- Zrób to dla Facundo - powiedziała i się lekko uśmiechnęli.
- W takim razie dobrze - powiedział i podszedł do dwójki jeszcze bliżej. Facundo chwycił dziewczynę za rękę i drugą rączką chwycił Leona.
- Szybko - trzymał mocno ich ręce i pociągnął ich w stronę placu zabaw. Szli w trójkę trzymając się za ręce.
Kiedy doszli chłopczyk pobiegł w stronę zjeżdżalni, a para usiadła na jednej z wielu ławek. W milczeniu oglądali jak malec się bawi.
- Pamiętasz jak ciągle brał czapkę Maxiemu? - spytał po długim milczeniu Leon i się uśmiechnął na wspomnienie. Dziewczyna się zaśmiała.
- Tak, pamiętam - uśmiechnęła się - Albo jak ciągle Ci niszczył fryzurę - zaśmiała się głośniej.
- Taaa...to nie było miłe - zaśmiał się.
- Miałeś go na plecach, a on Ci targał włosy. To było śmieszne - nie przestawała się śmiać.
- No okey - też się zaczął śmiać.
Po chwili, kiedy doszli do siebie zabrzęczał dzwonek telefonu dziewczyny.
- Przepraszam, muszę odebrać - powiedziała i nacisnęła zieloną słuchawkę.
V; Tak słucham?
V; O cześć Pablo, nie wyświetliłeś mi się, zmieniłeś numer?
V; Co? Jak to?
- Coś się stało? - spytał zmartwiony Leon.
V; Dobrze, już jadę - rozłączyła się.
- Coś nie tak? - spytał znowu chłopak.
- Angie jest w szpitalu. Coś z ciążą, nie wiem dokładnie. Pablo też nie wie. Zadzwoniła do niego, że jedzie do szpitala, że coś jest nie tak - panikowała.
- Spokojnie - mówił powoli i chwycił jej ręce, które latały w powietrzu - Wszystko będzie dobrze. Swoją drogą nie powinnaś się denerwować.
- Muszę do niej jechać - powiedziała spokojniej.
- Zawiozę Cię - powiedział po chwili Leon.
- Masz tu samochód ?
- Nie...cholera.
- Zanim dotrzesz do domu i tu wrócisz, to minie sporo czasu.
- Zamówię Ci taksówkę i zostanę z młodym - zaproponował Leon.
- Naprawdę? - rozradowała się lekko dziewczyna, a chłopak pokiwał głową - Dziękuję. Zadzwonię po kogoś, żeby go odebrał od ciebie - pocałowała go w policzek - Cześć.
- Cześć ! - zawołał za nią - Pozdrów Angie ! - krzyknął kiedy była dalej.
- Wyjaśnij wszystko Facundo ! - krzyknęła i zniknęła za drzewem. Chłopak popatrzył na malca bawiącego się z innymi dziećmi.
- Facundo, chodź tu na chwilę - zawołał go, a malec bardzo szybko znalazł się obok mężczyzny.
- A gdzie Viola? - spytał i usiadł obok Leona na ławce.
- Viola musiała szybko jechać do szpitala, a ja się Tobą mam zająć jak na razie, dobrze? Potem Cię odprowadzę do domu, pasuje ? - mówił powoli.
- Okey ! - krzyknął szczęśliwy chłopczyk - A czemu Viola musiała jechać do szpitala? Coś się stało Waszemu dzidziusiowi? - spytał przejęty.
- Nie, nic mu nie jest.....Naszemu? Kogo dzidziusiowi? - spytał ciekawy Leon.
- Twojemu i Violi - powiedział zbity z tropu chłopiec.
- Wiedziałem - uśmiechnął się do siebie Leon.
- Co wiedziałeś ? - spytał ciekawy chłopiec.
- Nic, nic - powiedział szybko - Możesz iść się dalej bawić - chłopiec dalej siedział na swoim miejscu. Leon przypatrzył się jego twarzy, była smutna - Coś się stało?
- Nie.
- Przecież widzę - powiedział przejęty.
- No bo....teraz będziecie mieli małego dzidziusia i już mnie nie będziecie kochać. Tata z mamą i Olga też. Nawet Ramallo. Wszyscy będą woleli dzidziusia.
- Co ty mówisz? Dalej Cię będziemy kochać - powiedział przekonująco - Jesteś naszym małym szkrabem - po gilgotał go.
- Naprawdę? - spytał dalej smutny.
- Tak ! - uśmiechnął się - Naprawdę.
- Leon, a dlaczego ty i Viola nie mieszkacie razem? - spytał po chwili.
- A skąd takie pytanie?
- No bo jak byłem tam z tatą i mamą, to ciebie tam nie było - zamyślił się.
- Viola Ci to wyjaśni, dobrze? - spanikował.
Skąd ma wiedziec, czy mu powiedzieć, czy nie? Jeśli palnie jakąś głupotę, to będzie jego wina. Lepiej nic nie mówić, a wyjaśni mu to Violetta, bo ona będzie wiedzieć co powiedzieć. Co powiedzieć takiemu dziecku, które ma prawie trzy lata? Nie powie się mu przecież, że zerwali. On wyjechał robić karierę, a ona została z brzuchem. Chodź tak naprawdę nic nie wiedzieli, kiedy ten wyjeżdżał.
Ona mu to wyjaśni lepiej - pomyślał.

..............................................................................
Jest 49 ! :) Miały być 23 komki pod ostatnim rozdziałem, żeby dodać kolejny, ale było dodawanych dużo
Os, więc mieliście prawo, aby tego nie zauważyć.
Albo straciłam czytelników xd ;/
Nie no żartuję.
Męczyłam się nad tym już trzeci dzień, ale dałam radę. Chyba.
Strasznie dużo rzeczy się dzieje jak na jeden rozdział ;/
Leon w końcu jest w 100 % pewny, że jest ojcem :)
A Angie...no co jest Angie? xd :)
Sprytny Facundo <3 :D
Całuski, Karola ;** xoxo
23 komentarzy - kolejny rozdział :) (dacie radę ;> )